Faktmedia.az şair Ruzbeh Məmmədin Türkiyədəki zəlzələ ilə bağlı yazdığı "Uşaq corabları" şeirini təqdim edir:


 
mən heç bir uşağı qurtara bilmədim
mən heç bir ananı da qurtara bilmədim
mən heç bir qadını da qurtara bilmədim
hamısını torpaq, daş altında qoyub yatdım
hamısının yerinə isindim, hamısının yerinə su içdim
bax, mən də tanrı kimiyəm... 
 
uşaq kurtqası göndərmədim, cibinə şokalad doldurub
corab göndərmədim uşaqların ayaqları üçün - dondu balaca uşaqların kəpənək barmaqları 
 
ağrımadı əlimin soyulmuş dərisi, 
qanlı barmaqlarımın qanının istisi ilə isitmədim körpəciklərin üzünü
mən elə gözümü yumdum ki, görmədim yür üzünün naqisliyini
mən elə susdum, o hökmü verən tanrını görmədim 
 
amma mən, mən ağladım
qızımın yorğandan çöldə qalıb azca soyumuş barmaqlarını öpüb ağladım
amma mən nə qədər uşaq əlləri isidə bilərdim dodağımla
nə qədər uşaq ayağı saxlaya bilərdim ovcumda
nə qədər göz yaşı axıda bilərdim onların qarşısında… 
 
mən təkcə uşaq corabları göndərəcəm
bilirəm, donub ölən anaların istəyi təkcə budur...